Λοιπόν πάντα πίστευα ότι τα κάθε ενέργεια μας έχει συγκεκριμένες συνέπειες ανάλογα με το ποιόν της.Κάθε κακό που κάνουμε επιστρέφει σε εμάς είτε σε μεγαλύτερο βαθμό είτε σε λιγότερο.Οι συνέπειες πάντα υπάρχουν όμως.Σαν μια ανακύκλωση πράξεων..
Ε,πραγματικά τώρα που το παρατηρώ μόνο οι δικές μου κακές πράξεις πληρώνονται και πάντα με τις χείριστες συνέπειες.Τα πάντα στρέφονται τόσο πολύ εναντίον μου που στο τέλος όχι μόνο μετανιώνω για την κακία αλλά σιχαίνομαι και τον εαυτό μου..αρρωσταίνω.Λοιπόν εσείς που μου καταστρέφεται την ζωή από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να αισθάνεται γιατί πάντα μένετε ατιμώρητοι?Εσείς που γελάτε όταν είμαι δυστυχισμένη γιατί δεν διαλύεστε όπως ορίζει η λογική?Μπορεί να μαι εγώ το θύμα τελικά..ένα θύμα τον περιστάσεων.Βέβαια μπορεί απλά να μην ήρθε η ώρα σας να νιώσετε αυτά που ένιωθα..
Ωστόσο τουλάχιστον εγώ ξέρω ποιά είμαι και δεν κρύβομαι πίσω από προσωπεία υπέρμετρης καλοσύνης για να ξεγελάσω τον οποιονδήποτε.Είμαι εγώ που κάνω λάθη,εγώ που γίνομαι κακιά,εγώ που έχω άδικο.Δεν καταπατάω κανέναν για να βρω την χαμένη μου αυτοπεποίθηση,μόνο τον εαυτό μου καταστρέφω..Ντάξει προφανώς και δεν περίμενα κάτι παραπάνω από υποκρισία..εξάλλου είναι πλεον επακόλουθο όποιος άνθρωπος εμπιστεύομαι να βγαίνει σκάρτος.Ποιός ο λόγος να γίνομαι σκληρή όμως φοβισμένος είσαι,φοβισμένος και ανασφαλής.Δεν ξεχνάω όμως την παρηγοριτική αυτή φωνή με το overdose κακίας και θριάμβου,όταν έσπασα.Με φοβίζει ώρες ώρες η εκδικητικότητα των ανθρώπων,αλλά να μου πεις αυτό δεν ήθελες?Ε το κατάφερες*clap clap clap*!Τέλος πάντων ότι και να πω στο τέλος εγώ θα είμαι η κακιά,γιατί είναι τόσο εύκολο να λέμε στους άλλους τι πρέπει να αλλάξουν και τι μας ενόχλησε αλλά φυσικά δεν αλλάζουμε τον τέλειο εαυτό μας,έτσι δεν είναι?