ΚΥΚΛΟΣ

Σιχαίνομαι πολλά πράματα.Από το κοτόπουλο μέχρι την αμηχανία σε μια πρώτη συνάντηση.Περισσότερο όμως,αρχίζω να αποστρέφομαι το ανθρώπινο γένος.Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις και τώρα που το καλοσκέφτομαι ίσως απλά να μας λυπάμαι.. Δεν ενοχλούμαι από τα κλασσικά όπως η κακία και το ψέμα..ε αυτά τα μπούχτισα,έπαθα ανοσία..Το πιο νοσηρό απ'όλα είναι το παιχνίδι που γουστάρουμε να παίζουμε με τους υπόλοιπους ανθρώπους.Βρίσκουμε ένα υποψήφιο θύμα ασθενέστερο από εμάς ψυχικά συνήθως και τσάαααααακ είμαστε έτοιμοι να εκτοξεύσουμε κάθε κόμπλεξ και ανασφάλεια μας πάνω του. Έτσι, οι ανθρώπινες σχέσεις μετατρέπονται σε πεδία μάχης.Οι "αντίπαλοι" οπλίζονται με τις χειρότερες αναμνήσεις τους και ό,τι απωθημένο έχει μεγαλώσει μέσα τους και έχει σαπίσει,και..ας επικρατήσει ο καλύτερος!Ο πιο αναίσθητος ή καλύτερα ο πιο καταπιεσμένος κερδίζει..και όποιος τολμήσει να αισθανθεί χάνει αυτομάτως.Η ευχαρίστηση κάθε φορά που μία μάχη κερδίζεται από κάποιον από τους δύο κατά την διάρκεια το

Λοιπόν πάντα πίστευα ότι τα κάθε ενέργεια μας έχει συγκεκριμένες συνέπειες ανάλογα με το ποιόν της.Κάθε κακό που κάνουμε επιστρέφει σε εμάς είτε σε μεγαλύτερο βαθμό είτε σε λιγότερο.Οι συνέπειες πάντα υπάρχουν όμως.Σαν μια ανακύκλωση πράξεων.. Ε,πραγματικά τώρα που το παρατηρώ μόνο οι δικές μου κακές πράξεις πληρώνονται και πάντα με τις χείριστες συνέπειες.Τα πάντα στρέφονται τόσο πολύ εναντίον μου που στο τέλος όχι μόνο μετανιώνω για την κακία αλλά σιχαίνομαι και τον εαυτό μου..αρρωσταίνω.Λοιπόν εσείς που μου καταστρέφεται την ζωή από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να αισθάνεται γιατί πάντα μένετε ατιμώρητοι?Εσείς που γελάτε όταν είμαι δυστυχισμένη γιατί δεν διαλύεστε όπως ορίζει η λογική?Μπορεί να μαι εγώ το θύμα τελικά..ένα θύμα τον περιστάσεων.Βέβαια μπορεί απλά να μην ήρθε η ώρα σας να νιώσετε αυτά που ένιωθα.. Ωστόσο τουλάχιστον εγώ ξέρω ποιά είμαι και δεν κρύβομαι πίσω από προσωπεία υπέρμετρης καλοσύνης για να ξεγελάσω τον οποιονδήποτε.Είμαι εγώ που κάνω λάθη,εγώ που γίνομαι κακ