Λοιπόν,όλα είναι τόσο εύκολα όταν είσαι το θύμα μιας κατάστασης.Γιατί τι πιο απλό από το να κλαψουρίζεις ότι η ζωή είναι άδικη και οι άνθρωποι κακοί.Δέχεσαι απλά ότι φταίει κάποιος άλλος και εσύ κοιτάς απλά να μαζέψεις τα κομμάτια σου.Έλα όμως που ορισμένες φορές και ο θύτης είναι σε πιο σκατά θέση από σένα.Γιατί το πραγματικό πρόβλημα στην ουσία είναι τι οδήγησε τον άλλον στο να φέρεται έτσι..
Πώς μπορεί να υπάρξει μέσα σε μια ανθρώπινη σχέση ισορροπία δεν έχω καταλάβει ακόμη.Γύρω μας εξελίσσονται συνεχώς σχέσεις ισχύος.Έχουμε λοιπόν το θύμα και τον θύτη μας.Οι ρόλοι αυτοί ορισμένες φορές αλλάζουν,γιατί "ρόδα είναι και γυρίζει"(ummm..αι στο διάολο).ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑ???Γιατί στην τελική και το θύμα πληγώνεται και ο θύτης γεμίζει ενοχές.(Εάν μπορεί να αισθανθεί ακόμη).Και το χειρότερο είναι πως υπάρχουν άνθρωποι γεννημένοι θύματα και άλλοι γεννημένοι δράστες,αυτό κι αν είναι άδικο.ΞΥΠΝΑ.
Βέβαια,μπορείς να το δεις και από την οπτική γωνία του παιχνιδιού.Ξέρεις η εναλλαγή ρόλων εξιτάρει και έχει ενδιαφέρον αυτή η "ροή" στην σχέση.ΟΧΙ.Δεν έχει πλάκα.Έχω παίξει και τους δύο ρόλους και είχαν σχεδόν το ίδιο αποτέλεσμα,καθώς στην μια περίπτωση βγαίνεις μαλάκας και στην άλλη κακός.Ωστόσο όχι δεν είμαι κακιά απλά είναι απόλυτα φυσιολογικό όσο "χώρο" σου δίνει ο άλλος να τον καταχράζεσαι.. Ντάξει όχι είμαι λίγο.Δεν φταίω μόνο εγώ όμως.Η καλοσύνη δεν φέρνει πάντοτε τα αποτελέσματα που περιμένεις και ιδιαίτερα σε μια ανθρώπινη σχέση.Πιο ταιριαστός χαρακτηρισμός όμως φαντάζει το "κενή".Τέλος πάντων..
Και επανέρχομαι..Πρέπει να εφευρεθεί ένα χαπάκι για την ισορροπία σύντομα,έτσι όλα θα φαντάζουν πιο εύκολα και ιδανικά.Ούτε εσύ θα πληγώνεσαι,ούτε εγώ θα ζητήσω συγνώμη..